2012, Het eerste kalenderjaar zonder Caroline. Het jaar waarin we de urn en gedenktsteen geplaatst hebben op het Esserveld. We hebben stil gestaan bij haar geboorte- en sterfdatum. Op het grote feest van B van HBES hebben we aan haar gedacht. We hebben aan haar gedacht op verjaardagen van neefjes en nichtjes. Tijdens de Meijerink skivakantie is er een kleine ceremonie geweest, en we hebben een plaatje met haar naam op de Haute Cime gehangen. Er zijn veel bijzondere momenten geweest waarop we aan Caroline hebben gedacht.
Het meest denk ik aan Caroline bij de gewone momenten. Terwijl ik in de auto naar een vakantie bestemming rijdt, tijdens het skieen bijvoorbeeld als ik in de lift zit, tijdens het sporten, tijdens het eten. Als ik thuis kom. Tijdens het tandenpoetsen, tijdens de maaltijden, tijdens het winkelen, koken. Niet constant bij alle dagelijkse dingen, het overvalt mij plotseling. De tijd lijkt dan even te vetragen en ik dwaal dan even af met mijn gedachten.
Deze gewone momenten waarop ik aan haar denk, mis ik haar het meest.
Beste JW,
BeantwoordenVerwijderenik spreek helaas uit ervaring. Maar het aan Caroline denken bij "gewone momenten", dat zal voorlopig nog wel blijven. Het gemis blijft.
groet van een onbekende meelezer
Ik zie mijn dochter, 31 jaar, met haar zoon, mijn kleinzoon. Ik denk aan Caroline die dat niet heeft mogen meemaken en veel te jong stierf. Caroline zal ook bij mij, elke keer als ik naar mijn dochter kijk, in gedachten blijven.
BeantwoordenVerwijderen